1.

Μην ακούτε τα συριζοτρόλ που λένε ότι ο Χατζηδάκης της ΝΔ ιδιωτικοποίησε τη ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η προσπάθεια να βρεθεί αγοραστής ξεκίνησε από κυβέρνηση ΝΔ, όμως τελικά η ιδιωτικοποίηση έγινε το 2017 επί ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λερωμένη τη φωλιά του εξίσου με τη ΝΔ. Κι αν πάμε και πιο πίσω στον χρόνο, στο σπάσιμο του ΟΣΕ σε επιμέρους τμήματα, φτάνουμε έως κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ.

2.

Ο ιδιώτης Hellenic Train (η πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ) εκμεταλλεύεται οικονομικά τον σιδηρόδρομο, δηλαδή, παίρνει τραίνα, τα βάζει να κάνουν τσαφ τσουφ πάνω στις ράγες, και εισπράττει κέρδη από τα εισιτήρια, κλπ. Οι συρμοί που έχει βάλει να κάνουν τις διαδρομές είναι για παλιοσίδερα κι έχουν υπάρξει από εργαζομένους πολλές καταγγελίες για την επικινδυνότητα των συρμών αυτών.

3.

Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ατύχημα δεν έγινε λόγω των συρμών του ιδιώτη, αλλά λόγω κενών ασφαλείας του σιδηροδρομικού δικτύου. Το δίκτυο και η συντήρησή του ανήκει στην ΟΣΕ Α.Ε., η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στο ελληνικό δημόσιο. Παραδοσιακά, οι υποδομές των σιδηρόδρομων διαχειρίζονται συνήθως από κρατικούς φορείς, καθώς το κόστος σε συνδυασμό με τα περιθώρια κέρδους είναι απαγορευτικά για ιδιωτικά κεφάλαια. Το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη ιδιώτη, το πρόβλημα είναι η καπιταλιστική επιχειρηματική μορφή. Μια επιχείρηση που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, είτε διαχειρίζεται από ιδιώτη είτε από το κράτος, έχει τα ίδια και τα αυτά προβλήματα.

4.

Συνεπώς, το κερδοφόρο κομμάτι του σιδηροδρόμου, τα τραίνα που κινούνται πάνω στις ράγες, περνάει σε ιδιωτικά χέρια. Το ζημιογόνο κομμάτι του σιδηροδρόμου, ο ίδιος ο σιδηρόδρομος ως υποδομή, παραμένει σε κρατικά χέρια, με το κράτος-επιχειρηματία να προβαίνει στην ίδια κίνηση που θα έκανε κάθε επιχειρηματίας στη θέση του: περικοπές εξόδων μπας κι ισιώσει το ισοζύγιο. Όπως είχε γράψει κι ο Μπορντίγκα, «το ελεύθερο επιχειρείν ποτέ δεν υπήρξε περισσότερο ελεύθερο απ’ ότι όταν το κέρδος παραμένει αλλά το ρίσκο της ζημίας έχει μετακυλιστεί στην κοινότητα».

5.

Να πιάσουμε το κεφάλαιο από τα κέρατα.

Advertisement